English Albert Huybrechts
De Belgische componist Albert Huybrechts (1899-1938) groeide op in een bijzonder muzikale familie, zijn vader Joseph-Jacques was contrabassist in het orkest van de Koninklijke Muntschouwburg en de beroemde cellist Adrien-François Servais was een van zijn overgrootvaders. Gestimuleerd door zijn vader werd hij reeds op elfjarige leeftijd toegelaten aan het Koninklijk Conservatorium van Brussel. Hij behaalt in 1915 een prijs voor hobo en een tweede prijs voor fuga bij Joseph Jongen in 1922. Na het ontvangen van een kleine erfenis, beslist hij al zijn lucratieve activiteiten stop te zetten om zich volledig te wijden aan de compositie.
In 1926 laat hij van zich horen op internationaal niveau dankzij het verwerven van twee prestigieuze compositieprijzen: de eerste grote prijs van de Ojay Valley voor zijn eerste strijkkwartet (1924) en de prijs Elisabeth Coolidge (Washington) voor zijn sonate voor viool en piano (1925). Ondanks deze successen bleef zijn werk ongekend voor het publiek en door de crash van 1929 verliest hij al zijn spaargeld. Hij probeert tevergeefs een uitweg in deze situatie te vinden door het schrijven van een reeks artikels als Belgische correspondent voor het Amerikaanse tijdschrift Musical America. Dankzij de steun van Jean Absil werd hij in januari 1938 aangesteld als docent harmonie in het Koninklijk Conservatorium maar hij overleed enkele weken later onverwacht op 21 februari 1938 op 39-jarige leeftijd.
Als componist richtte Albrecht Huybrechts zich aanvankelijk naar de esthetiek van Debussy en Ravel. Later ontdekte hij, dankzij de concerten van Pro Arte van Paul Collaer, de muziek van Stravinsky en vervolgens verrijkte hij zijn stijl met invloeden van Bartók, Berg en Bloch.
